گسترش اعتراضات علیه ترامپ و دست و پا زدن‌های حزب دمکرات برای مهار آن
اعتراضات علیه حکومت آتی ترامپ روز چهارشنبه به سراسر ایالات متحدۀ امریکا گسترش یافت. دانش آموزان دبیرستانی و جوانان در قالب جنبش ضدّ ترامپ به میدان آمده اند و در برابر طرح‌های اخراج میلیون‌ها مهاجر و انتصاب چهرۀ فاشیستی به نام «استیون بنن» به مقام مشاور سیاسی و استراتژیست ارشد ترامپ، به نشانۀ اعتراض کلاس‌ها را ترک می کنند.
روز چهارشنبه دانش آموزان و دانشجویان حداقل شش دبیرستان و دو دانشگاه در شهرستان «میامی‌دِید» (فلوریدا) با این خواست از کلاس‌ها بیرون آمدند که محلات‌شان باید در زمرۀ تعریف «شهر امن» قرار گیرند، یعنی جایی که مقامات می توانند دستور اخراج مهاجرین را زیر پا بگذارند. دانش آموزان دو دبیرستان واقع در «سن دیگو» نیز کلاس‌های خود را ترک کردند. این اقدام به دنبال اقدام مشابه اوایل این هفتۀ هزاران دانش آموز و دانشجو در واشنگتن دی سی، نیویورک، سیاتل، لوس آنجلس، دِنوِر و سایر شهرها بود.
این اعتراضات نشان دهندۀ توسعۀ یک جنبش سیاسی قابل توجه در امریکا است. با قدرت گیری راست‌ترین حکومت تاریخ امریکا، نسل کاملی از جوانان دارد رادیکالیزه می شود.
ترامپ پس از باخت بیش از ۱ میلیون رأی در «آرای عمومی» اما احزار آرای «الکترال کالج» در هفتۀ گذشته، مجدداً به مهاجرین اعلان جنگ کرده و وعده داده است که کرسی خالی دیوان عالی را با یک شخصیت متحجّر ضدّ حقّ سقط جنین پُر می کند. او تردیدی باقی نگذاشت که قصد دارد کابینه‌اش را لبالب از حضور مرتجعینِ حامی «نظم و قانون» و جنگ افروزان کند.
مقامات بالای حزب دمکرات در مواجهه با اپوزیسیون رو به رشد در برابر ترامپ، همچنان به موعظۀ سازش و «وحدت» ادامه می دهند. «چارلز شومر» که به تازگی به عنوان رهبر اکثریت سنا انتخاب شد، روز چهارشنبه گفت که دمکرات‌های سنا «آماده اند شانه به شانۀ جمهوری خواهان بایستند و حول موضوعات مورد توافقات، با رئیس جمهور آتی، ترامپ، همکاری داشته باشند».
«جو بایدن»، نخست وزیر، حمایت کامل خود را از حکومت بعدی اعلام داشت و روز چهارشنبه پس از ملاقات با «مایک پنس»، نخست وزیر حکومت جدید، به خبرنگاران گفت «اطمینان دارم که از همان روز اول همه چیز به دست اهل آن سپرده خواهد شد». بایدن گفت که به محض آغاز کارِ پنس، «بیست و چهارساعته» برای مشاوره به او در دسترس خواهد بود.
هیلاری کلینتون در جریان نخستین حضور علنی خود پس از نطق پذیرش شکست در هفتۀ قبل، ۲۰ دقیقه در کنفرانس «صندوق دفاع از کودکان» صحبت کرد، بدون این که کلمه‌ای به ترامپ یا اعتراضات مردمی علیه او اشاره کند.
در عین حال بخشی از رهبری حزب دمکرات مشغول نقدهایی به ترامپ است تا اعتبار ازدست رفتۀ حزب را احیا و رشد اپوزیسیون اجتماعی را محدود کند. همان طور که پیش بینی می شد رهبری این تلاش به «برنی ساندرز»، سناتور ورمونت و «الیزابت وارن»، سناتور ماساچوست سپرده شده است.
ساندرز خواهان ارزیابی مجدد حزب دمکرات از اساس شد و چهارشنبه شب صحبت هایی دربارۀ حکومت بعدی ترامپ در دانشگاه جورج واشنگتن ایراد کرد که سخنرانی مهمی جا زده می شد. اما مشخص شد که این سخنرانی، چیزی نیست جز تدقیق بیانیه‌های مماشات جویانه‌ای که او اواخر هفته داده بود.
ساندرز همان وعده‌های عوام فریبانه‌ای را که ترامپ برای جلب آرای کارگران تباه شده از اوضاع اقتصادی داده بود، فهرست کرد و گفت هنوز این پرسش باز است که آیا ترامپ به این وعده‌ها پایبند خواهد بود یا نه.
ساندرز گفت «اولین چیزی که روشن خواهد شد»، اینست که «آیا ترامپ ریاکار است یا صادق. ما خیلی زود این را خواهیم فهمید». این در حالی است که کوچک‌ترین تردیدی وجود نداشت که حکومت جدید به حملات خود علیه طبقۀ کارگر شدت می بخشد!
ساندرز ادامه داد: «خواهید دید که در کنگرۀ امریکا بسیاری از دمکرات‌ها آمادۀ همکاری با آقای ترامپ خواهند بود، البته اگر مشخص بشود که او دربارۀ وعده هایی که داده صداقت دارد».
وارن نیز به سهم خود نامه‌ای به تاریخ سه شنبه به ترامپ فرستاد و او را بابت گزینش تیمی از بانکداران و چهره‌های وال استریت مورد نقد قرار داد. او نوشت: «مردم امریکا ناظر شما هستند که ببینند آیا نسبت به وعده‌هایتان برای حمایت از منافع خانواده‌های کارگری و نه منافع ثروتمندان و قدرتمندان صداقت داشته اید یا نه. اکنون زمانش فرارسیده که به آن وعده‌ها عمل کنید».
البته خشم وارن نسبت به وال استریت، گزینشی است. تنها چند روز قبل او مشغول تهیۀ سخنرانی‌های کمپین انتخاباتی کلینتون بود، یعنی نامزد مولتی میلیونری که بخش اعظم بودجۀ وال استریت برای کارزار انتخاباتی را به خود اختصاص داده و ده‌ها میلیون دلار بابت حق الزحمۀ سخنرانی از بانک‌های بزرگ دریافت کرده بود.
نه وارن و نه ساندرز هیچ یک به اعتراضات ضدّ ترامپ در سراسر کشور اشاره‌ای نکردند.
اگر توافقی با مقدمه چینی‌های ساندرز و وارن برای همکاری با حکومت ترامپ- آن هم با فرض بهبود وضعیت کارگران- وجود دارد، باید گفت که آن در واقع توافقی است با برنامۀ ناسیونالیسم اقتصادی و جنگ تجاری ترامپ. چیزی که بروکراسی اتحادیه‌های کارگری علناً با آن اعلام همبستگی کرده است. سیاستی ارتجاعی در کار است تا کارگران امریکایی را مقابل کارگران سایر کشورها قرار دهند و پشت کارفرمایان «خودشان» به صف درآوردند.
این ژست توخالی از این رو طرحی شده است که طبقۀ کارگر و جوانان را در برابر خطرات قریب الوقوع از جانب حکومت ترامپ خلع سلاح و مهمتر از همه اپوزیسیون اجتماعی و اعتراضات را به حصار و چهارچوب حزب دمکرات محدود کنند.
کارگران و جوانان نباید دوباره فریب بخورند! ساندرز در انتخابات مقدماتی حزب دمکرات آرای میلیون‌ها نفر از کارگران و جوانان را با دم زدن از «انقلاب سیاسی» علیه «طبقۀ میلیاردرها» به سوی خود جلب کرد. همان طور که هشدار دادیم، ساندرز نه سخنگوی منافع طبقۀ کارگر، بلکه سخنگوی بخشی از طبقۀ حاکم بود که قصد داشت با منحرف کردن خشم جامعه نسبت به تنزل استانداردهای زندگی و صعود نابرابری اقتصادی، مانع از آن شود که این خشم فُرم سیاسی مستقل و ضدّ سرمایه داری به خود بگیرد.
ساندرز با اعلام حمایت از نامزد محبوب وال استریت، یعنی کلینتون، به راست‌ها اجازه داد که فضای ضدّ حکومتی غالب بر بخش‌های وسیعی از کارگران را مصادره کنند. اکنون که اعتراضات علیه ترامپ در حال تکوین هستند، ساندرز بار دیگری جلو انداخته شد تا به این اپوزیسیون را مهار کند.
هر تقلایی برای وانمود به این که می توان این حزب وال استریت و دستگاه نظامی و امنیتی را به «چپ هل داد» و تابع منافع کارگران کرد، شیادانه است. ابتدایی‌ترین و حیاتی‌ترین درس پیروزی انتخاباتی ترامپ، نیاز فوری طبقۀ کارگر و جوانان به گسست همه جانبه از حزب دمکرات و پی گرفتن مسیر مبارزۀ سیاسی مستقل علیه نظام سرمایه داریِ مورد دفاع این هر دو حزب است.
۱۷ نوامبر ۲۰۱۶
