اعتصاب توده ای یک روزه علیه سیاست های ریاضتی سیریزا در یونان

زمان تقریبی مطالعه متن ۵ دقیقه
رابرت استیونس / برگردان: آرام نوبخت

روز پنج شنبه، تا ۵۰ هزار کارگر طی یک اعتصاب عمومی یک روزه در آتن راهپیمایی کردند که بزرگ ترین تظاهرات یونان در اعتراض به ریاضت طی سال های اخیر به شمار می رفت.

این اعتصاب، گواهی است بر خشم انفجاری درون طبقۀ کارگر نسبت به سیاست هایی ریاضتی که اکنون حکومت «سیریزا» (ائتلاف چپ رادیکال) اعمال می کند. حزب سیریزا که تنها بیش از یک سال پیش با وعدۀ مخالفت با درخواست های وحشیانۀ اتحادیۀ اروپا و صندوق بین المللی پول به قدرت رسید و مورد استقبال گروه های چپ نمای سرتاسر جهان قرار گرفت، اکنون به موضوع خشم و تحقیر مردم تبدیل شده است.

یک راهپیمایی در «تسالونیکی»، دومین شهر یونان و همین طور سایر شهرها و شهرک ها، از جمله «پاتراس»، «لاریسا» و «هراکلیون» (مرکز «کرت»)، صورت گرفت.

این اعتصاب که از سوی فدراسیون اتحادیه های کارگری بخش خصوصی (GSEE) و بخش عمومی (Adedy) فراخوانده شده بود، در مخالفت با کاهش وحشیانۀ مزایای بازنشستگی از سوی سیریزا و بنا به دستور اعتباردهندگان یونان بود.

سیریزا متعهد است که امسال به منظور دریافت وام های کمک مالی بیش­تر از سوی اتحادیۀ اروپا، به میزان ۱ درصد تولید ناخالص داخلی (معادل با ۱.۸ میلیارد یورو) از هزینه های مرتبط با مزایای بازنشستگی بکاهد. سیریزا در صدد است که حداکثر مزایای بازنشستگی دولتی به میزان ۲۷۰۰ یورو در ماه را به ۲۳۰۰ یورو کاهش دهد و حداقل مزایای بازنشستگی پایه ای تضمین شده به مبلغ تنها ۳۸۴ یورو را پرداخت کند. برخی صندوق های بازنشستگی شاید تا ۳۰ درصد کاسته شوند، این در حالی است که از سال ۲۰۱۰ به این سو حکومت های متوالی یونان تاکنون ۱۱ بار از مزایای بازنشستگی کاسته اند. سیریزا هم­چنین درحال حذف تدریجی پرداختی های اضافی مزایا به مستمری بگیران تا سال ۲۰۱۹ است.

کاهش مزایای بازنشستگی یک جزء اساسی برنامۀ ریاضتی سیریزا است. همین هفته مقامات «تروئیکا»- اتحادیۀ اروپا، بانک مرکزی اروپا و صندوق بین المللی پول- به آتن رسیدند، و در بحبوحۀ اعتصاب، برای بحث بر سر کاهش مزایای بازنشستگی با «یورگوس کاتروگالوس»، وزیر کار یونان، در یکی از هتل های مرکزی آتن که شدیداً تحت تدابیر امنیتی پلیس بود دیدار کردند.

فراخوان به اعتصاب با پاسخ نیرومندی رو به رو شد. پروازهای داخلی متوقف شدند؛ با توقف ترامواها، قطار یا خطوط راه آهن حومۀ شهری، بخش اعظم حمل و نقل عمومی فلج گردید، و قایق های فرابر نیز در بندرگاه ها لنگر انداختند. این اعتصاب منجر به تعطیلی مدارس، دادگاه ها و داروخانه ها شد، در حالی که بیمارستان های عمومی تنها با کارکنان اضطراری خود مشغول به کار بودند. ملوانان اتحادیۀ دریانوردی PNO به اعتصاب پیوستند و تا شنبه به سر کار بازنخواهند گشت. کارگران خوداشتغال از جمله وکلا، صاحبان دفاتر اسناد رسمی، رانندگان تاکسی و مهندسین نیز وارد اعتصاب شدند.

پیش از اعتصاب، خبرنگاران محل کار خود را ترک کردند و تمام برنامه های خبری را از روی آنتن پایین آوردند. وب سایت ها بدون به روز رسانی اخبار رها شدند و روز پنج شنبه مؤسسات انتشاراتی دست از کار کشیدند.

خشم میلیون ها نفر از کارگران، جوانان و مستمری بگیران در راهپیمایی آتن ملموس بود. «نیکوس گینیس»، مستمری بگیر، دربارۀ رویکرد خود به سیریزا به خبرگزاری «رویترز» گفت: «باید همین جا، در میدان سینتاگما، حلق آویزشان کرد. من ۷۴۰ یورو (۸۲۶.۲۱ دلار) در ماه بابت ۴۰ سال کار می گیرم… من به خاطر بچه ها و نوه هایم این جا هستم».

هیئت اعزامی کارگران درمانی بخش عمومی، پارچه نوشتۀ بزرگی را در دست داشتند که روی آن پرستاری خمیده با یک عصا زیر بغل نقش بسته و نوشته شده بود «این بازنشستگی در سن ۶۷ سالگی است»، که اشاره ای بود به سن بازنشستگی ای که سیریزا قصد دارد اجرا کند.

سیریزا با همان خشونتی به اعتراضاتِ رو به رشد نسبت به برنامه های ریاضتی خود جواب داد که حکومت های محافظه کار و سوسیال دمکرات پیشین. زمانی که راهپیمایی آتن به میدان سینتاگما رسید، پلیس ضدّ شورش با گاز اشک آور و نارنجک های گیج کننده به معترضین حمله کرد.

اعتصاب عمومی، نقطۀ اوج هفته ها اعتراضاتی است که طی آن تقریباً همه روزه اعتصابات و تظاهرات صورت گرفته است. ملوانان به چندین اعتصاب طولانی دست زده اند. روز ۲۸ ژانویه، کارگران حکومت محلی سالن های شهری را طی یک اعتصاب اشغال کردند. اوایل ماه، هزاران وکیل طی یک اعتصاب نامحدود علیه کاهش مزایای بازنشستگی در آتن دست به راهپیمایی زدند.

طی ۱۰ روز گذشته کشاورزان مسیرهای اصلی و ده ها مسیر دیگر در سراسر کشور را فلج کرده اند. نزدیک به ۶ هزار تراکتور در اعتراضات شرکت کرده اند که منجر به شکل گیری ترافیکی به طول ۱۲ مایل از لب مرز شد. کشاورزان روز یکشنبه برای بحث دربارۀ گسترش اعتراضات خود با هدف به تعلیق در آوردن کل کشور، نشستی خواهند داشت.

کشاورزان خواهان این هستند که حکومت از پیش نویس قوانین کاهش بودجۀ تأمین اجتماعی و ابزارهای مالیاتی تنبیهی عقب نشینی کند. تخمین زده می شود که برخی کشاورزان شاید تا ۸۰ درصد درآمد خود از دست دهند. افزایش مالیات ها برای جمع آوری ۳۵۰ میلیون یورو برای اعتباردهندگان یونان اعمال می شوند.

با وجود پاسخ نیرومند به اعتراض علیه سیریزا، طبقۀ کارگر هنوز با چالش های عظیمی رو به رو است؛ مهم­تر از همه، کسب درس های سیاسی و استراتژیک از ورشکستگی اتحادیه های کارگری و «چپ» موجود است.

سیریزا با وعدۀ پایان دادن به ریاضت اجتماعی و تغییر در چهارچوب اتحادیۀ اروپا به قدرت رسید، سپس به وعده های خود خیانت کرد، با وجود رأی قاطع «نه» در رفراندومی که خود سازمان داده بود، به کاهش هزینه های عمومی ادامه داد. نقش اتحادیه ها- که مقامات شان اساساً وابسته به سیریزا، حزب سوسیال دمکرات «پاسوک» یا حزب کمونیست (استالینیست) یونان هستند- کم­تر ریاکارانه نیست.

Adedy دربارۀ طرح های سیریزا گفت: «این لایحۀ ارتجاعی می تواند و باید به واسطۀ قدرت یک خیزش مردمی تماماً کارگری مسدود شود».

GSSE گفت: «هیچ بازگشتی در این مبارزه نیست و مطالبات ما غیرقابل مذاکره هستند: مزایای تأمین اجتماعی پایدار، بدون کاهش، تضمین شغل و مزایای بازنشستگی برای چندین نسل».

از زمان آغاز ریاضت های یونان به دنبال انتخاب حکومت «یورگوس پاپاندرو» از حزب سوسیال دمکرات پاسوک در سال ۲۰۰۹، اتحادیه های کارگری بیش از ۴۰ اعتصاب عمومی را فراخوانده اند. هدف آن ها چیزی نیست جز پراکنده کردن خشم تلنبارشده در جامعه، در حالی که بروکراسی اتحادیه ها خواهان تضمین پیشبرد سیاست های ریاضتی است. نتیجۀ این امر بزرگ ترین یورش به استانداردهای زندگی کارگران اروپا از زمان جنگ جهانی دوم، فارغ از سقوط اقتصادی به دنبال انحلال اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، بوده است.

کارگران به ارگان های جدید مبارزه، و مهم­تر از همه احزاب سیاسی جدیدی نیازی دارند که طبقۀ کارگر را به چشم انداز یک مبارزۀ انقلابی در یونان و جهان مسلح کنند. نقطۀ آغاز ضروری، مطالعۀ کارنامۀ «کمیتۀ بین المللی انترناسیونال چهارم» است. بیانیۀ کمیته زیر عنوان «درس های سیاسی خیانت سیریزا در یونان» از تجربۀ استراتژیکی که طبقۀ کارگر یونان و جهان با سیریزا داشته است، درس هایی حیاتی می گیرد.

سیریزا و اتحادیه های کارگری با مسدود کردن موفقیت آمیز اپوزیسیون جنبش چپ در برابر سیاست های خود ، مسیری را هموار می کنند تا گرایش سیاسی راست از استیصال اجتماعی گسترده در یونان بهره برداری کند و یک جنبش راست افراطی نیرومند را بسازد.

یونان هم­چنان در باتلاق رکود است، بیکاری هنوز در سطح ۲۵ درصد قرار دارد و در بین جوانان به مراتب بالاتر است. کمیسیون اروپا وادار شد این هفته تصدیق کند که اقتصاد یونان تنها اقتصادی در اتحادیۀ اروپا است که قرار است امسال با کاهش رشد رو به رو شود.

در مورد کشاورزان نیز رهبری اعتراض به دست «کوستاس الکساندریس»، یکی از موفق ترین کشاورزان یونان افتاده است. یکی دیگر چهره های کلیدی اعتراض «استرگیوس لیتوس» است، سرپرست «کشاورزان مستقل ویسالتیا»، که ژانویۀ سال قبل نمایندۀ پارلمانی «حزب دمکراسی نو» شد. در ماه اوت، او جزئی از هیئت اعزامی «کمیتۀ ملی کشاورزان» بود که با رهبر حزب فاشیستی «طلوع طلایی»، «نیکولاس میشلولیاکوس» در دفتر پارلمانی خود دیدار داشت.

۵ فوریۀ ۲۰۱۶

 

امتیازدهی

لينک کوتاه مطلب:

آرام نوبخت

از بنیان‌گذاران «گرایش بلشویک لنینیست‌های ایران» و ساکن انگلستان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

− 3 = 3