بمبگذاری تروریستی در بروکسل
الکس لانتیه / برگردان: آرام نوبخت
ما بمبگذاری سه شنبه صبح در فرودگاه «زوانتم» و ایستگاه متروی «مالبریک» بروکسل را که ۳۰ کشته و ۲۳۰ زخمی برجای گذاشت محکوم می کنیم. در همان حال که مقامات بلژیک حکم ممنوعیت انتشار اخبار تحقیقات خود دربارۀ حملات را صادر کردند، داعش طی بیانیه ای مندرج در سایت خبرگزاری «اَمَق» مسئولیت حمله را به عهده گرفت.
این حملۀ هولناک مردمی را هدف قرار داد که به هیچ وجه مسئول جنگ های امپریالیستی در خاورمیانه نیستند. پانزده سال جنگ، حملات تروریستی و تشدید تمهیدات دولت پلیسی از زمان حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در ایالات متحدۀ امریکا، به طور قطع نشان داده است که چنین خونریزی هایی همیشه آب به آسیاب ارتجاعی ترین نیروها می ریزد.
همان طور که وبسایت ما یک روز پس از حملات ۱۱ سپتامبر نوشت: «روش تروریستی، هرچند که در جستجوی توجیه خود است، اساساً ارتجاعی است. تروریسم نه فقط ضربۀ نیرومندی به نظامی گری امپریالیستی نیست، بلکه آب به آسیاب عناصری در درون دستگاه حاکم امریکا می ریزد که از چنین رویدادهایی برای توجیه و مشروعیت بخشیدن به توسل به جنگ برای پیگیری منافع اقتصادی و ژئوپلتیک نخبگان حاکم بهره برداری می کنند. قتل شهروندان بیگناه، عموم مردم را خشمگین، سردرگم و گیج می کند. مبارزه برای اتحاد بین المللی طبقۀ کارگر را تضعیف و تمام تلاش ها را برای آشنا کردن مردم امریکا با تاریخ و سیاستی که پیشینۀ رویدادهای معاصر خاورمیانه را شکل می دهند، بی اثر می کند».
در شرایطی که حکومت های سرتاسر قارۀ اروپا نیروهای امنیتی خود را به حالت آماده باش درآورده اند، صحت این بیانیه مجدداً و این بار در اروپا تأیید می شود. شب گذشته با بسته شدن مرزهای بلژیک و محاصرۀ بروکسل از سوی نیروهای ارتش و پلیس، نخست وزیر بلژیک، «شارل میشل» اعلام کرد: «برای ما وضعیت به “قبل و بعد” تقسیم خواهد شد». او گفت که شورای وزیران امروز صبح برای «سامان دادن به دورۀ بعد از بمبگذاری» نشستی ترتیب خواهد داد.
در فرانسه که حزب سوسیالیست به دنبال حوادث ۱۳ نوامبر در پاریس یک «وضعیت فوق العادۀ» بدنام و ضدّ دمکراتیک را اعمال کرده است، مقامات حزب سوسیالیست از حوادث بروکسل برای فشار به سنا جهت تصویب اصلاحیه ای استفاده کردند که وضعیت فوق العاده را در قانون اساسی فرانسه حفظ می کند.
کاندیداهای ریاست جمهوری امریکا نیز همچون همتایانشان در آن سوی اقیانوس اطلس، به جستجوی دامن زدن به جوّ ضدّ مسلمانان و جنگ افروزی برآمدند. دونالد ترامپ که مشوق ممنوعیت ورود مسلمانان به امریکا بوده است گفت که بروکسل «یک فاجعۀ کامل» است. او اضافه کرد: «باید در امریکا خیلی مراقب باشیم، باید هوشیار باشیم که به چه کسی اجازه می دهیم وارد این کشور شود».
ترامپ خواهان شکنجۀ «صلاح عبدالسلام» شد، یکی از مظنونینی که روز جمعه پس از چهار ماه فرار در بروکسل دستگیر و به مشارکت در حملات ۱۳ نوامبر در پاریس متهم شد. این پیشتاز رقابت های جمهوری خواهان گفت: «روش خفگی مصنوعی خوب هست، و اگر می توانستند قوانین را گسترش بدهند، شخصاً از روش خفگی مصنوعی خیلی فراتر می رفتم».
«هیلاری کلینتون»، رقیب اصلی نامزدی انتخابات ریاست جمهوری از حزب دمکرات، اعلام کرد: «حملات امروز تنها عزم ما را برای اتحاد در برابر تروریسم و جهادیسم افراطی در سرتاسر دنیا تقویت خواهد کرد». او خواهان جاسوسی فراگیرتر سرویس های اطلاعاتی امریکا و جهان از مردم شد و گفت: «ما باید تجسس و شنود مکالمات را سفت و سخت تر کنیم».
با وجود ماهیت هولناک حملات بروکسل، فوق العاده مهم است که مردم اجازه ندهند تبلیغات رسانه ها و دستگاه سیاسیِ تماماً از هم پاشیدۀ حاکم، آن ها را به سوی جنگ های جدید و دولت پلیسی سوق دهد.
تمام بیانیه های سیاستمداران بورژوا در محکومیت خشونت تروریستی، همان قدر ریاکارانه هستند که فریبکارانه. موج حملات داعش در اروپا، از «شارلی ابدو» و بمبگذاری های ۱۳ نوامبر سال پیش در پاریس تا بمبگذاری های دیروز بروکسل، به طور تنگاتنگی با جنگ ها و مداخلات نظامی که بخش های وسیعی از خاورمیانه را نابود و مابقی را بی ثبات کرده، گرده خورده اند.
داعش خود محصول سه جنگ امپریالیستی است: اول، اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ به دست امریکا و به کمک کشورهای اروپایی مانند بریتانیا، اسپانیا و ایتالیا، بر مبنای ادعای کذب فروش سلاح های کشتار جمعی حکومت عراق به القاعده؛ دوم، جنگ برای تغییر رژیم در لیبی از سوی امریکا و ناتو و با بکارگیری شبه نظامیان وابسته به القاعده به عنوان نیروی زمینی نیابتی خود؛ و سوم، جنگ نیابتی امریکا و قدرت های اروپایی در سوریه و حمایت از شبه نظامیان اسلامگرای متعدد، از جمله داعش، در تلاش برای واژگونی رژیم اسد.
به ویژه در مراحل اولیۀ جنگ سوریه، شبه نظامیان اسلامگرا برای ایجاد رعب و وحشت و بی ثباتی حکومت به بمبگذاری های تروریستی مکرّر متوسل شدند. تنها در دمشق ۴۴ کشته و ۱۶۶ مجروح به دنبال حملۀ دسامبر ۲۰۱۱، ۵۵ کشته و ۴۰۰ زخمی در حملۀ مه ۲۰۱۲، و ۸۰ کشته و ۲۵۰ مجروح در حملۀ فوریۀ ۲۰۱۳ برجای ماندند.
واشنگتن و متحدین اروپایی اش در طول تمام این قیل و قال خونین از اپوزیسیون اسلامگرا حمایت کرده اند و تنها پس از حملۀ داعش به رژیم دست نشاندۀ امریکا در بغداد (تابستان ۲۰۱۴) بود که به تدریج به آن پشت کردند. حتی در آن زمان هم که حکومت حزب سوسیالیست فرانسه به اهداف داعش در عراق حمله کرد، اعلام کرد که اهداف داعش در سوریه را بمباران نخواهد کرد. حکومت فرانسه انکار نکرد که برای جلوگیری از تضعیف نیروهای ضدّ اسد، از حمله به داعش در سوریه خودداری کرده است. فرانسه تنها پس از حملات ژانویۀ ۲۰۱۵ به دفتر روزنامۀ «شارلی ابدو» بمباران داعش را آغاز کرد.
این جنگ ها یک هیولای فرانکشتاین را در اروپا خلق کرده اند، شبکه ای از ستیزه جویان اسلامگرایی که پیوند نزدیکی با سیاست خارجی اروپا و محافل پلیسی دارند. کسانی که حملات داعش در اروپا را سازماندهی می کنند- نظیر برادران «کواشی» در حمله به «شارلی ابدو» و «عبدالحمید اباعود» در تیراندازی های ۱۳ نوامبر پاریس- به عملیات جذب نیروی های اسلامگرا از اروپا برای جنگ در سوریه ارتباط داشتند.
یک فاکتور مهم در شتاب گرفتن آهنگ حملات در اروپا، این است که بخش های وسیعی از طبقۀ حاکم اروپا از بهانه ای که این گونه جنایات برای گسترش نفرت برضدّ مسلمانان و ایجاد تفرقه در طبقۀ کارگر و متعاقباً گسترش ابزارهای دولت پلیسی خود به دست می دهند، استقبال می کنند. نخبگان حاکم برای توجیه سیاست بی رحمانه و غیرقانونی انکار حقّ پناهجویی برای میلیون ها نفری که از جنگ های خاورمیانه می گریزند و برای اعمال سیاست های ریاضتی به مراتب بی رحمانه تر به طبقۀ کارگر، این حملات تروریستی را یک نعمت سیاسی خدادادی می بینند.
با رسیدن خونریزی های جنگ های امپریالیستی در خاورمیانه به خاک اروپا، باید بلافاصله درس های سیاسی را کسب کرد. افزایش قدرت دولت پلیسی و نیروهای مسلح به دنبال هر حملۀ تروریستی، تنها زمینه را برای حملات وحشتناک تر به حقق دمکراتیک، تشدید دخالت نظامی بیشتر و حملات تروریستی فراتر آماده کرده است.
تنها راه توقف این مارپیچ ارتجاعی خشونت، برخورد با علت ریشه ای آن است: تحرک جنگی قدرت های امپریالیستی اصلی در تلاش برای سلطه بر خاورمیانه. این مستلزم توسعۀ جنبش وسیع طبقۀ کارگر در برابر جنگ و برای سوسیالیسم است.
۲۳ مارس ۲۰۱۶
