دربارۀ رأی‌گیری مخفی

لئون تروتسکی / برگردان: آرام نوبخت

دربارۀ مسألۀ رأی‌گیری مخفی تا جایی که به خاطر می‌آورم به روشنی در نامه‌ام بیان شد. {رأی‌گیری مخفی} باید ابتدا در حزب، سپس در اتحادیه‌های کارگری و پس از این، بنا به نتایج به‌دست‌آمده، در شوراها به کاربسته شود. رأی‌گیری علنی از آن رو معرفی شد که بتوان دشمن را به‌واسطۀ فشار افکار عمومیِ کارگران و مهم‌تر از همه پیشتازِ آن در مُشت گرفت. اما در حال حاضر بوروکراسی حزبی دارد از این ابزار علیه توده‌های درون حزب و اتحادیه‌ها بهره می‌برد و آن را به ضدّ تودۀ کارگران به طور اعم تبدیل می‌کند. به یُمن واقعیت زیر به روشنی می‌توانیم ببینیم که امور به کجا انجامیده‌اند:

در شُمار کاملی از مناطق، توده‌های حزب به مدت یک، دو یا سه سال می‌دانستند که در رأس کمیتۀ محلی حزب و کمیتۀ اجرایی شوراهای محلی، ماجراجویان و عناصر پیمان‌شکن و خائنین آینده یافت می‌شوند؛ این را می‌دانستند، اما سکوت کردند. نظر به چنین وضعیتی است که رأی‌گیری مخفی نخستین شرط ضروری برای استقرار دوبارۀ دمکراسی درون‌حزبی است.

در اتحادیه‌ها کنترل باید از خلال سازمان‌های منحصراً متشکل از کارگران صنعتی و مهم‌ترین مراکز سیاسی و آموزش‌دیده‌ترین بخش‌های پرولتاریا آغاز شود. ضروری است که با گسترش این کنترل در محافل متحدالمرکز پیش برویم. تا جایی که به شوراها مربوط می‌شود ضروری است که به مراتب محتاط‌ تر باشیم. من نمی‌توانستم نظری قاطع دربارۀ این دومی بدهم تا این‌که آزمونی در حزب و اتحادیه‌های صنعتی (و نه حزب و اتحادیه‌های کارگزاران) صورت بگیرد. واضح است چنان‌چه داده‌های حاصل از آزمون در اتحادیه‌ها مساعد باشند، رأی‌گیری مخفی می‌تواند ابتدا تنها به صورت جزئی در انتخابات شوراها به کار گرفته شود و در عین حال به هیچ رو ما را ملزم به معرفی دائمی آن در هر شرایطی نکند.

لازم به گفتن نیست که ما از اَشکال دمکراسی یک بُت نمی‌سازیم. محافظت از دیکتاتوری {پرولتاریا}، تمامی دیگر ملاحظات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. اما دیکتاتوری از دو سو تهدید می‌شود: از بیرون به‌وسیلۀ ضدّ انقلابی که آشکارا جولان می‌دهد (سوسیال رِوُلوسیونریسم، منشویسم و یهودی‌ستیزی)؛ و از داخل به وسیلۀ ترمیدورِ خزنده. بوروکراسی از ایده‌ها و روش‌های دیکتاتوری برای ارعاب نیروی محرک این دیکتاتوری استفاده می‌کند: پیشتازِ پرولتاریا. به محض این‌که توده‌ها به‌جد خود را ابراز کنند، نخستین وظیفه‌ای که در دستور کار قرار خواهد گرفت عبارت خواهد بود از تعیین تکلیف دربارۀ کادرها، پاکسازی و تجدید آن‌ها و درآوردنشان به زیر اتوریتۀ حزب. شاید رأی‌گیری مخفی تنها مجرایی باشد که به ما اجازه دهد به این هدف نزدیک شویم. هرچند نالازم است، اما باید افزود که شعار رأی‌گیری مخفی به هیچ رو یک خصلتِ اصولی و فراگیر و ضروری در همۀ موارد ندارد، بلکه یک شعارِ موردی است که از بحرانِ تضادهای موجود میان کادرها و حزب نشأت می‌گیرد. اما در شرایط کنونی یک شعار بسیار مهم است.

۲۷ فوریۀ ۱۹۲۹