سرمایه داری نیازمند تبعیض جنسیتی است

برگردان: آرام نوبخت

انتشار دو گزارش در هفتۀ گذشته نشان می داد که چگونه سیستم موجود دختران و زنان جوان را تباه می کند.

یک گزارش از اختلافات چشم­گیر کیفیت زندگی دختران انگلستان و ویلز بر حسب محل زندگی آنان پرده برمی داشت.

گزارش دیگر سطوح آزاردهندۀ آزار و اذیت جنسی در مدارس انگلستان را به رخ می کشید.

گزارش دانشگاه هال (Hull) و سازمان خیریۀ «Plan International UK» نشان­دهندۀ تأثیر طبقه بر زندگی دختران بود.

پژوهشگران با نگاه به سطوح فقر، امید به زندگی، میزان باروری نوجوانان، نتایج گواهی عمومی آموزش متوسطه (GCSE) و درصد دخترانِ زیر ۱۸ سالِ بدون شغل یا آموزش و تعلیم، دریافتند که بدترین نواحی برای دختران مناطق فقیرتر بوده اند.

گزارش «کمیتۀ زنان و برابریِ» مجلس عوام نشان می داد که آزار و اذیت دختران در مدارس به قدری شایع است که جزئی از زندگی روزمره دیده می شود.

این گزارش می افزود که حکومت هیچ برنامۀ منسجمی برای برخورد با این وضعیت ندارد.

گزارش مذکور نگاهی داشت به مطالعۀ میدانی دختران و زنان جوانان. ۷۱ درصد دختران در مدرسه با الفاظ «پتیاره» یا «هرجایی» خطاب شده بودند.

قریب به ۲۹ درصد از زنانِ ۱۶ تا ۱۸ ساله در معرض تماس جنسی ناخواسته قرار گرفته بودند.

این گزارش ها تصویر شرم آوری از نحوۀ برخورد با زنان و دختران ترسیم می کنند. این باور که ما به برابری دست یافته ایم تنها یک دروغ است.

تبعیض جنسیتی و ستم و تشویقِ رویکردهایی که ارزش زنان را کم­تر از مردان می دانند، هم­چنان در قلب نظام سرمایه داری باقی اند. باید از شرّ این نظام خلاص شد.

۱۳ سپتامبر ۲۰۱۶