ریشهکن کردن کودک آزاری در گرو خلاصی از شرّ سرمایهداری است
به موضوع کودک آزاری در روترهام باید آن طور که بایسته و شایسته است پرداخت، نه با بگیر و ببند و کارزارهای نژادپرستانه.
ابعاد این رسوایی حیرت آور بوده، اما کودک آزاری به شکل اسف باری رایج است. {در انگلستان} حدود ۱۰ درصد کودکانی که آزار می بینند- از قرار گرفتن در معرض «عورت نمایی» تا برقراری رابطۀ عاطفی به قصد سوء استفاده تا لمس شدن بیمورد و تجاوز.
این پدیده در همه جای جامعه رخ می دهد و اکثر مرتکبین آن سفیدپوست هستند.
رسواییهای سوء استفادۀ جنسی از کودکان در بیبی سی و وستمینستر نشان می دهند که آزار تا رأس جامعه هم می رود.
چنین شکلی از تکرار سیستماتیک آزار نشان می دهد که مسألۀ صرفاً به افراد محدود نمی شود. این طور نیست که انسان ها، خاصه مردان، این طور دنیا آمده باشند.
ریشههای سوء استفادۀ جنسی از کودکان در جامعۀ سرمایه داری نهفته است، جامعهای که بر پایۀ استثمار بنا شده و نابرابری و ستم در ذات آن است.
جامعۀ فقیر و غنی، جامعهای که عدهای صاحب قدرت اجتماعی اند و عدهای فاقد آن، برخی صدایشان شنیده می شود و برخی به چشم هم نمی آیند.
جامعهای که در آن اولولیت با سود است و پلیس از آن رو وجود دارد که از ثروتمندان و نه مردم عادی محافظت کند.
حتی «فایننشال تایمز» هم خاطر نشان کرد که «به سختی می توان جزء طبقاتی این رسوایی… این بیاعتنایی زمخت به کودکان طبقۀ کارگر و خانوادههایشان را نادیده شمرد».
نابرابری و ستم در تمام نهادهای جامعۀ ما ریشه دوانده است.
خانواده مهمترین رکن جامۀ سرمایه داری است. خانواده است که نقش تولید نسل بعدی کارگران را ایفا می کند. حاکمان ما هم تشویق مان می کنند که تصوّر کنیم خانواده سرپناه و مأمنی است برای فرار از فشارهای کار و رقابت.
اما خانواده هرگز این قدر شاعرانه نبوده است، بلکه بیشتر به یک سوپاپ اطمینان شباهت دارد.
اکثر موارد کودک آزاری به دست یکی از اعضای خانوادۀ کودک صورت می گیرند. بسیاری از زنانی که مورد تجاوز قرار می گیرند، با حملۀ شریک زندگی فعلی یا سابق و یا یک عضو خانواده رو به رو می شوند.
در جامعۀ سرمایه داری، ما بیگانه شده ایم و روابط مان به طور مداوم دستخوش تحریف می شوند.
همه چیز- حتی تمایل جنسی ما- به صورت یک کالا از نو «بسته بندی» شده و در بازار به ما فروخته می شود. به همین خاطر شکلی که خشونت به خود می گیرد می تواند جنسی باشد.
برخورد با تمایل جنسی به مثابۀ یک کالا، به این معنی است که بدن زنان به عنوان چیزی دیده می شود که برای ارضای مردان وجود دارد.
از منظر سوسیالیستها هر ادعای کودک آزاری را باید جدّی گرفت.
کودکان باید مورد حمایت مادی قرار بگیرند. به آنها باید کمک کرد دربارۀ آن چه برایشان اتفاق افتاده صحبت کنند. ما به خدماتی با بودجۀ کامل نیاز داریم.
اما برای ریشه کن ساختن کودک آزاری، باید کلّ مناسبت انسانی را دگرگون کنیم.
ما به دنیایی سوسیالیستی نیاز داریم، جایی که مردم به سود تقدم داشته باشند و به آنها به چشم انسان نگاه شود و نه رقیب یا شیء.
کودک آزاری، جرم جامعۀ طبقاتی است و دلیل دیگری برای مبارزه در راه سوسیالیسم.
۲ سپتامبر ۲۰۱۴