ورشکستگی سیاسی «پلاتفرم چپ» در سیریزا
برگردان: آرام نوبخت
روز پنج شنبه، کمیتۀ مرکزی حزب حاکم سیریزا (ائتلاف چپ رادیکال) برای مذاکره حول ریاضت بیشتر با اتحادیۀ اروپا، به نخست وزیر یونان الکسیس سیپراس چراغ سبز نشان داد. بحث بر سر یک بستۀ نجات مالی منطقۀ یورو برای یونان به مبلغ ۸۶ میلیارد یورو، به بعد از برگزاری کنگرۀ حزب سیریزا در ماه سپتامبر و به سرانجام رسیدن مذاکرات حول بستۀ نجات، موکول شد.
این تصمیم کمیتۀ مرکزی، نشان دهندۀ ورشکستگی نیروهایی نظیر «پلاتفرم چپ» سیریزا است که در تلاش اند نارضایتی های مردمی فزاینده را همچنان در چهارچوب تنگ حمایت سیاسی از سیریزا محبوس کنند. حتی پس از آن که سیپراس روز ۱۳ ژوئیه با ده ها میلیارد یورو کاهش هزینه های اجتماعی موافقت کرد و رأی مطلق «نه» در رفراندوم ۵ ژوئیه حول پذیرش یا ردّ سیاست های ریاضتی را زیر پا گذاشت، و حتی زمانی که اکثریت قانون گذاران سیاسی به نفع کاهش هزینه ها رأی دادند، «پلاتفرم چپ» پافشاری می کرد که راه پیشروی، درخواست از سیریزا برای تغییر سیاست هایش است.
این گروه در درون سیریزا، با صحبت های دوپهلو و گنگ، تمام تلاش خود را کرده تا انواع و اقسام شیرین کاری های سیریزا را سندی جلوه دهد برای اثبات آن که این سازمان مخالف ریاضت است. یکی از چنین مانورهایی، نامه ای به تاریخ ۱۵ ژوئیه بود که ۱۰۹ نفر از ۲۰۱ عضو کمیتۀ مرکزی سیریزا در اعتراض به توافق ریاضتی سیپراس به عنوان «کودتا»ی اتحادیۀ اروپا علیه یونان، امضا کرده بودند.
کمیتۀ مرکزی حتی حول پیشنهاد برای به تعویق انداختن بحث بستۀ نجات اتحادیۀ اروپا هم رأی گیری نکرد، دیگر چه برسد به رأی گیری دربارۀ خود بستۀ نجات مالی. بلکه در عوض این روش بزدلانه را در پیش گرفت که از هرگونه رأی که کمیتۀ مرکزی و پلاتفرم چپ را وادار به موضع گیری رسمی له یا علیه سیاست ریاضتی حکومت کند، سر باز زند. ظاهراً «پلاتفرم چپ» خود سفت و سخت پشت این بود که از رأی گیری حضور-غیابی جلوگیری شود.
نشست کمیتۀ مرکزی مجدداً این را نشان می داد که شکاف سیاسی و طبقاتی عمیقی تودۀ مردم کارگر یونان را از نیروهای بورژوایی و طبقۀ متوسط که سیریزا نمایندگی می کند و به اشتباه پلاتفرم چپ نامیده است، جدا می کند. رأی «نه» روز ۵ ژوئیه علامتی بی چون و چرا از آمادگی طبقۀ کارگر یونان برای مبارزه علیه ریاضت بود.
مانع مرکزی پیش روی طبقۀ کارگر، هم در یونان و هم در سطح جهان، بحران رهبری سیاسی است. حتی پس از آن که سیپراس نتیجۀ رفراندوم را نادیده گرفت و بستۀ ریاضتی دیکته شدۀ برلین را که به مراتب وحشتناک تر از بسته های مورد توافق حکومت های پیشین یونان بود پذیرفت، هیچ حزبی در یونان به دنبال بسیج طبقۀ کارگر در برابر حکومت سیریزا، اتحادیۀ اروپا و بانک ها نبود.
«پلاتفرم چپ» در تلاش برای دور نگاه داشتن کارگران و جوانان از کسب درس های خیانت سیریزا، آن هم به منظور جلوگیری از پدید آمدن هرگونه جنبش سیاسی مستقل طبقۀ کارگر، نقشی مرکزی در پراکنده کردن اپوزیسیون مردمی داشته است.
مصداق بارز نقش خائنانۀ «چپ» جعلی داخل سیریزا را می توان مصاحبۀ مجلۀ ژاکوبن به تاریخ ۱۴ ژوئیه با استاتیس کوولاکیسی، عضور برجستۀ پلاتفرم چپ زیر عنوان «یونان: مبارزه ادامه دارد» سراغ گرفت.
کوولاکیس منکر این شد که زیرپا گذاشتن وعدۀ انتخاباتی سیریزا برای پایان دادن به ریاضت اقتصادی و تحمیل سیاست های ریاضتی جدید از سوی سیپراس، در حکم خیانت به وعده های او به مردم یونان بوده است. او گفت: «اگر قرار است آن چه را دارد رخ می دهد بفهمیم، فکر کنم کلمۀ “خیانت” نامناسب باشد… مفهوم خیانت این است که شما در یک برهه ای تصمیمی آگاهانه برای پشت کردن به تعهدات خودتان می گیرید».
این یک تحریف مضحک است. سیپراس با وعده هایی که در مقابل مردم تا دورۀ تدارک برای انتخابات ژانویۀ اخیر داد، متعهد شد که به تفاهمنامۀ ریاضتی اتحادیۀ اروپا پایان دهد. اما کل کارنامۀ او در حکومت، از توافق ۲۰ فوریه برای تمدید تفاهنامه تا توافق او برای دریافت بستۀ مالی جدید در ازای کاهش جدید و حتی عمیق تر هزینه های اجتماعی، مصادیق پشت کردن او به تعهداتش نسب به مردم هستند.
مصاحبۀ کوولاکیس یک روز پیش از این بود که سیریزا به توافق ریاضتی اتحادیۀ اروپا در پارلمان یونان رأی بدهد. ملاحظات او علامتی بود که نشان می دهد «پلاتفرم چپ» تنها تا جایی رأی «نه» خواهد داد که رأی آن مانع حکومت از پذیرش کاهش های جدید نشود و بقای حکومت سیپراس را تهدید نکند.
کوولاکیس توضیح داد که «پلاتفرم چپ» در حال تدارک «یک رأی متفاوت در آن مرحله بود، به این معنا که برخی افراد می بایست در رأی گیری، به جای رأی “نه”، رأی “حاضر” می دادند. رأی “نه” از سوی پلاتفرم چپ می توانست سیپراس را از حمایت اکثریت در درون ائتلاف وی محروم و حکومت او را پایین بکشد». کوولاکیس تأکید داشت که «پلاتفرم چپ» قصد داشت «نشان بدهد که نیت آن ها این نیست که به نوعی حکومت را ساقط کنند».
کوولاکیس در همان حال که روشن کرد «پلاتفرم چپ» به حمایت از حکومت سیپراس ادامه داد، اظهار داشت که در درون سیریزا موج مخالفت با ریاضت رو به سعود بود. او گفت: «تا هفتۀ آخر ماه ژوئن، روشن بود که توافقی که کم و بیش در حال شکل گیری بود، از آزمون داخلی سیریزا و همین طور آموزن افکار عمومی سربلند بیرون نخواهد آمد». او ادامه داد: «از داخل حزب، از خارج از صفوف پلاتفرم چپ پیام هایی به رهبریو خود سیپراس ارسال شد که این قابل قبول ینست».
پیش بینی کوولاکیس کاملآً غلط از آب درآمد. پلاتفرم چپ نه فقط از حرکت دادن اکثریت حزب به سمت موضع مخالف ریاضت عاجز ماند، بلکه خود نشان داد که مدافع توافقات ارتجاعی سیپراس با اتحادیۀ اروپا بوده است.
کوولاکیس مصاحبه خود را با حمله ای نه چندان در لفافه نسبت به کمیتۀ بین المللی انترناسیونال چهارم به پایان رساند که همواره با سیریزا از ابتدای بنیان گذاری آن مخالف بوده و متکی بر تحلیل مارکسیستی، هشدار داد که سیریزا، به عنوان یک حزب حامی سرمایه داری و با جهت گیری به سمت اتحادیۀ اروپا، ناگزیر به طبقۀ کارگر حمله خواهد برد.
او در نقد به این برداشت که «آن چه شما گفته و می گوید، از این جهت اثبات می شود که درست از آب درآمده»، اضافه کرد: «این همان استراتژی معروفِ “دیدید به شما گفتم” هست. اما اگر نتوانید نیروی مشخصی به این موضوع بدهید، به لحاظ سیاسی شکست خورده هستید. چون اگر شما بدون نیرو باشید و نشان داده باشید که قادر به تغییر واقعی موضع خود به عمل توده ای نیستید، در آن صورت به لحاظ سیاسی اثبات نشده اید».
این صحبت های بی معنی قطعاً از جمله مضحک ترین نمونه های دوپهلو گویی است. این هشدارها که سیریزا وعده های انتخاباتی خود را زیر پا می گذارد و در پشت برنامۀ ریاضتی صف خواهد کشید، اثبات نشدند! آن هم حتی زمانی که سیریزا دقیقاً همان کار را کرد. چرا اثبات نشد؟ چون ما (پلاتفرم چپ) با موفقیت به رهبری سیریزا، به سایر احزاب بورژوایی و اتحادیه های کارگری پیوستیم تا از بسیج مستقل طبقۀ کارگر در برابر اتحادیۀ اروپا و طبقۀ حاکم یونان
هشدار های کمیتۀ بین المللی انترناسیونال چهارم نه فقط به شکل نیرومندی اثبات شده، بلکه بحث های آن در مورد بحران یونان، گواهی است بر نیروی مارکسیسم و ضرورت برنامۀ انترناسیونالیستی و سوسیالیستی انقلابی که تنها از سوی این کمیته مطرح شده است. کارگران و جوانان پیشروی یونان و سرتاسر اروپا، با اتکا به افشای اصولی و بی رحمانۀ سیاست های حامی سرمایه داری و سایر سازمان های چپ نما از سوی ما، درس های حیاتی تجربۀ یونان کسب خواهند کرد؛ درس هایی که حیاتی بودن خود را در تحول جنبش انقلابی طبقۀ کارگر یونان و اروپا اثبات خواهد کرد.
۱ اوت ۲۰۱۵
