گزارش میدانی از آتن: «سیریزا به امید مردم یونان بی اعتنایی کرد»
برگردان: آرام نوبخت
مردم محلۀ «پاگراتی»، واقع در جنوب شرقی آتن، تمام روز را روی به روی دستگاه های خودپرداز بانکی صف می کشیدند و دربارۀ رفراندوم روز یکشنبه برای تعیین تکلیف با نسخه های دیکته شدۀ اتحادیۀ اروپا و صندوق بین المللی پول به بحث می پرداختند.
درصد بالایی از ساکنین این ناحیه به لحاظ اجتماعی از طبقۀ کارگر هستند. مردم مشغول برداشت پول نقد بودند، آن هم با سقف برداشت حداکثر ۶۰ یورو در روز به دنبال اعمال کنترل بر سرمایه از سوی حکومت سیریزا در روز یکشنبه. گزارشگر ما با برخی از ساکنین منطقه در بیرون از یک فروشگاه به صحبت نشست.
«کریس»، فردی خوداشتغال است که در حوزۀ خدمات نظافتی کار می کند. او در انتخابات ماه ژانویه به سیریزا رأی داد. می گفت که با ایدئولوژی آن ها کاملاً موافق نبوده، اما می خواسته که علیه سیاست های ریاضتی حکومت های راستگرای قبلی رأی بدهد. به گفتۀ او، طی ماه گذشته، برایش روشن شد که سیریزا مشغول همکاری با سایر حکومت های اروپایی است: «آن ها با همدیگر جنگی ندارند».
به عقیدۀ او، سیریزا هم جزئی از اردوگاه حامیان ریاضت است. «نه فقط آلمان، فرانسه و ایتالیا، بلکه سیریزا هم به امید مردم یونان بی اعتنایی کرد». او ادامه می دهد «سیریزا می گوید: به ریاضت آن ها “نه” بگویید، اما به ریاضت خودمان “بله”. بنابراین مردم یونان باید به هر دو “نه” بگویند، چون برنامه های این دو تقریباً یکسان هستند».
به همین خاطر است که «کریس» در رفراندوم رأی «نه» خواهد داد. او روز دوشنبه در تظاهراتی در آتن علیه سیاست های ریاضتی پیشنهادی اتحادیۀ اروپا و صندوق بین المللی پول و در حمایت از رأی «نه» در رفراندوم، شرکت کرد. او می گفت «وقتی شما آخر هفته می گویید “نه”» در واقع معنایش «بله به اروپا، بله به یک اروپای دمکراتیک هست».
«کریس» فکر می کرد که رأی اکثریت، «نه» خواهد بود: «اگر همین حالا یک رفراندوم بود، آن وقت ۶۵ درصد رأی نه می دادند. من که نظرسنجی های عمومی را باور نمی کنم». او هم پیشبینی یک کارزار عظیم از سوی جبهۀ حامیان ریاضت را دارد که می تواند فضا را تغییر دهد.
«کریس» بین کاهش هزینه های اجتماعی در یونان و حملات به کارگران در سایر کشورهای اروپایی رابطه ای مستقیم می دید. به گفتۀ او «حکومت یونان نمی تواند از خواست های ریاضتی خودش برای یونان عقب نشینی کند. چون آن ها به کارگران خودشان می گویند که به خاطر مشکلات اتحادیۀ اروپا و یونان، نمی توانیم پول بیشتری به آن ها بدهند».
از «کریس» دربارۀ تأثیر سیاست های ریاضتی بر خانوادۀ او پرسیدیم. او گفت: «حقوق بازنشستگی پدر من ۳۰ درصد کم شد. به ما دروغ گفتند، گفته بودند که مجبوریم برای سرمایه گذاری، از حقوق و دستمزدها کم کنیم».
«اییوتا»، معلم یک مدرسۀ عمومی است. او به خبرنگار ما گفت که در انتخابات عمومی ماه ژانویه به سیریزا رأی داده بود. او ادامه داد: «من قصد دارم در این رفراندوم رأی “نه” بدهم. فکر می کنم باید آرام باشیم و صبر کنیم. نمی دانم آیا یونان در منطقۀ یورو رو باقی می ماند یا خیر. اگر ما اتحادیۀ اروپا را ترک کنیم، باید فکر خیلی چیزها باشیم».
به عیدۀ او هیچ نوع انتخاب واقعی برای مردم وجود ندارد: «خروج یونان تأثیرات مهمی رو زندگی همۀ ما خواهد داشت، اما حتی اگر در اتحادیۀ اروپا باقی بمانیم، باز هم این پیامدها بزرگ خواهد بود. اگر بمانیم هم باز دستمزدها کاهش پیدا می کند و کیفیت زندگی پایین می آید».
«اییوتا» مطمئن نبود که چه طور باید استراتژی مذاکراتی سیریزا را ارزیابی کند. او می گوید: «انواع و اقسام گزارش ها هستند که دروغ می گویند. من فکر می کنم سیریزا کار درست را کرد. یعنی می خواهم فکر کنم که چنین کرده».
«گیورگوس»، که در حال حاضر بیکار است، اطمینان دارد که اکثریت در این رفراندوم رأی «نه» خواهد داد. او می گوید: «من هم رأی نه خواهم داد، اما الآن دیگر خیلی دیر شده. یونان باید مارس ۲۰۱۰ این کار را می کرد. آن زمان باید این گزینه را جلوی مرکل می گذاشتیم. الآن دیگر نمی توانیم این کار را کنیم. چه در منطقۀ یورو بمانیم چه از آن بیرون برویم، فاجعۀ یکسان خواهد بود. شاید حتی با برگشتن به دراخما وضعیت بدتر هم باشد».
برای «گیورگوس»، وامدهندگان یونان نه شرکا، که کوسه های درنده هستند. «اولین چیزی که سال ۲۰۱۰ انجام دادند، این بود که برای این بدهی ها، “قانون انگلیسی” وضع کردند. یعنی وامدهنده می تواند بیاید این جا و هر چیزی را که دوست دارد، مصادره کند».
به گفتۀ «گیوگوس»، نمایندگان وامدهنگان هرگز در زندگی شان کار نکرده اند. او می گوید: «این ها افرادی هستند که فرقی نمی کند چه ایده ای در مقابل شان بگذاری. آن ها همیشه قرارداد را به شما نشان می دهند. این همان چیزی هست که رئیس شان به آن ها می گوید و بعد آن هم می آیند که به ما بگویند. نقشه این هست، یا این یا هیچ چیز. و این نقشه، یعنی فقیر کردن دنیای غرب. در یونان سطح خودکشی زمانی یک پله بالاتر از کفِ فهرست در دهۀ ۱۹۸۰ بود. الآن ما در این فهرست رتبۀ دوم را داریم. یعنی ۲۷ پله بالا رفته ایم».
«گیورگوس» ۵۴ ساله است و گفت که مطلقاً دوباره شانسی برای به دست آوردن یک شغل معمول ندارد. تکیه گاه او هم مانند بسیاری دیگران از کارگران، مادرش و حقوق بازنشستگی او است. «فقط ۱۰ درصدِ افراد بیکار پول دریافت می کنند و آن هم فقط ۳۳۵ یورو در ماه است». او افزود: «من تقریباً دو سال هیچ پولی نداشتم. سال قبل چهار ماه کاری پیدا کردم، اما آن را هم از دست دادم. از ماه نوامبر تا الآن هیچ پولی نداشته ام».
«گیورگوس» با صحبت از پیامدهای بین المللی بحران یونان، گفت: «من می خواهم مردم این را بدانند که این بحران گسترش پیدا می کند. این بحران به کشورهایی که فعلاً رفاه داند، مثل اتریش، هلند و خودِ آلمان می رسد».
«گیورگوس» هم ماه ژانویه برای نخستین بار به سیریزا رأی داد، اما الآن منتقد آن است: «فکر می کنم سیریزا خیلی وقت تلف کرد تا بفهمد که این مردم تغییر نمی کنند. حکومت قبلی در خدمت بالایی ها بود، صاحبان کشتی در یونان ثروتمندان کثیفی هستند. آن ها در همه جای دنیا پول دارند».
او گفت: «جوآنی آنجلی ]رئیس اسبق فیات[ یک بار گفته بود چپها مهم هستند، چون می توانند اقداماتی را تصویت کنند که آن ها نمی توانند. حکومت اعلام کرده تا زمانی که بدهی تسویه شود، آن ها با هر چیزی راتوافق خواهند کرد».
۱ ژوئیه ۲۰۱۵
