نخستین تلاش «گ.پ.او» برای ترور تروتسکی

اوایل صبح روز ۲۴ مه ۱۹۴۰، پلیس مخفی شوروی (گ. پ. او) سوء قصدی نافرجام را به جان لئون تروتسکی، این آشتی ناپذیرترین انقلابی مارکسیست منتقد خود سازمان داد. به طرز شگفتی هیچ یک از اعضای خانوادۀ تروتسکی در این حمله جان خود را از دست ندادند؛ رهبر بین الملل چهارم، همراه با همسر خود «ناتالیا» و نوه اش «سِوا» با جراحاتی ناچیز، از این حمله به محل اقامت خود در «کویوآکان» (مکزیک) جان به در بردند.

تروتسکی حملۀ قریب الوقوع «ان.کا.و.د» (کمیسریای خلق در امور داخلی) را پیش بینی کرده بود. اوایل همان سال رهبری حزب کمونیست مکزیک بنا به فرمان صادره از مسکو تسویه شده و جای خود را به جلادان استالینیست «ان.کا.و.د»، نظیر «کارلوس کونترراس» داده بود. «کونترراس»، هویت جعلی «ویتوریو ویدالی»، استالینیست ایتالیایی و عضو افتخاری کمیتۀ اجرایی آن ها بود. «کونرراس-ویدالی» پیش از این در قتل «آندره نین»، رهبر «حزب وحدت مارکسیستی کارگران» (POUM) در اسپانیا طی قتل عام گستردۀ مخالفین استالین در دورۀ جنگ داخلی اسپانیا به سال ۱۹۳۶-۱۹۳۹ شرکت داشت. منابع نزدیک به تروتسکی از حضور تروریست های استالینیست در «مکزیکو سیتی» پرده برداشته بودند.

استالینیست های مکزیک طی نشست خود در مارس ۱۹۴۰ به صراحت شعار «مرگ بر تروتسکی» را اتخاذ کرده بودند؛ روز اول ماه مه، حزب کمونیست مکزیک یک راهپیمایی را در مکزیکو سیتی سازمان داد که طی آن شعار «تروتسکی، این شوم ترین و خطرناک ترین خائن را بیرون کنید» سر داده می شد.

گروهی متشکل از تقریباً ۲۰ نفر به رهبری «دیوید آلفارو سیکه­ایروس» و با لباس مبدل پلیس ساعت ۴ صبح در بیرون از منزل تروتسکی رسیدند، و پس از غلبه بر نگهبانان منزل، با کمک یک مأمور استالین در بین خانوادۀ تروتسکی، وارد محوطه شدند. با وجود حمله ای که نزدیک به ۱۵ دقیقه به طول انجامید و شلیک ۳۰۰ گلوله و استفاده از بمب های آتش زایی که برای نابودی آرشیو تروتسکی طراحی شده بود، هیچ کسی از خانوادۀ تروتسکی به طور جدی مجروح نشد.

در روزهای پس از سوء قصد، مطبوعات استالینیستی مکزیک این اتهام را مطرح کردند که عدم تلفات جانی در این حادثه، دال بر آن است که حملۀ مذکور برای متهم نمودن استالین و حزب کمونیست مکزیک طراحی شده بوده است. تروتسکی هیئت تحریریۀ «ال پوپولار» و «فوتورو»، دو ارگان سازمان های استالینیستی را به «تدارک اخلاقی اقدامات تروریستی» متهم نمود.

تروتسکی پس از آن که مستقیماً نقش «وینسنت لومباردو تولدانو»، رهبری کنفدراسیون کارگران مکزیک را به عنوان هدایت کنندۀ این کارزار مسموم افشا کرد، افزود: «اجازه دهید فرض کنیم که دیوید آلفارو سیکه­ایروس، کسی که به عنوان یک استالینیست فعال در جنگ داخلی اسپانیا شرکت کرد، احتمالاً می داند چه کسانی مهم ترین و فعال ترین اعضای گ.پ. او هستند؛ او می داند که از بین اسپانیایی ها، مکزیکی ها و سایر ملل، چه کسانی در زمان های مختلف و به خصوص از طریق پاریس به مکزیک می رسند».

تروتسکی در مطلبی با عنوان «کمینترن و گ.پ.او: سوء قصد ۲۴ مه و حزب کمونیست مکزیک» به دقت کل موضوع و نقش مرکزی استالین در آن را تشریح کرد.