آلمان: ده ها هزار نفر علیه جنبش راستگرای پگیدا دست به اعتراض می زنند
روز دوشنبه، هزاران نفر از حامیان جنبش راست افراطی موسوم به «پگیدا» باری دیگر طی تظاهراتی در «دِرِسدن» گردهم آمدند. به گفتۀ پلیس، ۱۷ هزار و ۵۰۰ نفر در این تظاهرات شرکت داشتند که نسبت به هفتۀ گذشته، ۲۵۰۰ نفر افزایش نشان می داد. در همان حال، ده ها هزار نفر در شهرهای مختلف علیه شووینیسم ضدّ مهاجرین و راسیسم، تظاهرات کردند و همین امر سیاستمداران را واداشت تا اعلام کنند که وارد گفتگو با تندروهای راستگرا خواهند شد.
«اروپایی های میهن پرست علیه اسلامی شدن غرب» (پگیدا) فراخوانی به تجمع در مقابل «خانۀ اپرای زمپر» در «درسدن» دادند تا در آن جا سرود مذهبی کریسمس را بخوانند. درست مانند هفته های گذشته، تعداد زیادی از افراطیون راستگرا از اقصی نقاط کشور با تعداد بیشماری پرچم آلمان از تقریباً تمامی ایالات این کشور، شرکت کردند.
شعارهای مهاجرستیز و راسیستی بر روی بنرها و پلاکاردها قابل مشاهده بود. به گفتۀ پلیس، جوّ خشن در دهمین تظاهرات «پگیدا»، با حمله به یک معترضِ مخالف به اوج خود رسید، به طوری که او در اثر جراحات به بیمارستان منتقل شد.
در سایر شهرهایی که گروه های حامی جنبش افراطی راستگرا شکل گرفته بود، تنها چند صد نفر برای اعتراض تجمع کردند. در «بُن» تظاهرات به وسیلۀ یک مقام سابق نهاد فاشیستی «جوانان ناسیونال دمکرات» (JN)، یعنی «ملانی دیتمار» سازماندهی شد. در «لایپزیگ»، حامیان حزب راست و محافظه کار «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) درحال برنامه ریزی تظاهرات برای ژانویه هستند.
ده ها هزار نفر در سرتاسر آلمان برای اعتراض به تظاهرات «پگیدا» به خیابان ها ریختند. تنها در «مونیخ»، سازماندهان تخمین زدند که ۲۵ هزار نفر در مقابل خانۀ اپرا برای اعتراض به شووینیسمِ مهاجرستیز تجمع کرده بودند. «درسدن» شاهد اعتراض بیش از ۵ هزار نفر بود. تظاهرات های دیگری نیز در «کاسل»، «بن» و «ورتسبورگ» رخ داد.
با وجود ابراز نگرانی حقیقی تظاهرکنندگان از راهپیمایی افراطیون راستگرا، سازماندهان در جستجوی این بودند که از موضوعات و مسائل محوری سیاسی اجتناب کنند و معترضین را به یک بن بست هدایت نمایند. کلیساها، نمایندگان حزبی و سازمان ها اعلام کردند که مبارزه علیه راست، کاملاً یک مسألۀ اخلاقی است، و ظهور ناگهانی «پگیدا» را به عنوان تحولی خودانگیخته تصویر کردند.
در واقع بسیج ته مانده ها و تفاله های راستگرای جامعه، مرتبط با کمپین تعمدی در رسانه ها و محصول سیاستمداران کلیۀ احزاب بورژوایی اصلی است. اعتراضات از همان آغاز مورد پوشش رسانه ای اغراق آمیز و حمایت نمایندگان حکومت همچون وزیر داخله، «توما دو مزیر» (از «اتحاد دمکرات مسیحی» یا CDU) قرار گرفت.
تصادفی نیست که تظاهرات ها در مرکز «زاکسن» مهندسی شده اند. ادغام حکومت ایالتی با نیروهای افراطی راستگرا در «زاکسن»، بیش از هر یک از ایالات آلمان پیش رفته است.
نمونه و سرمشق این تحولات، «اشتفان فلات»، سرپرست سابق شاخۀ CDU در پارلمان ایالتی «زاکسن» است. تا پیش از وحدت مجدد آلمان، «فلات» عضو CDU در آلمان شرقی بود و اکنون به نمایندگی از سازمان بنیادگرای مسیحی «راهپیمایی برای زندگی» صحبت می کند که شدیداً با حق سقط جنین مخالف است. «فلات» برای متوقف کردن روند چپ، پیوندهای نزدیکی با یک گروه انشعابی مافوق محافضه کار به نام «آکسیون برای توقف روند چپ» دارد؛ این گروه با آن چه که «اسلامی شدن آهستۀ» آلمان می نامد، مخالفت می کند.
شاخۀ آن در «زاکسن» به خاطر پیوندهایش با افراطیون و وب سایت ضدّ اسلامی «Politically Incorrect» مشهور بود که اکنون به تظاهرات «پگیدا» فراخوان می دهد.
وزیر سابق دادگستری «زاکسن»، «اشتفان هایتمان» (CDU) در اواسط دهۀ ۱۹۹۰ از «نگرانی عظیم» خود را «دربارۀ جامعۀ غربی ما» اعلام کرده بود. او ضمن هماهنگی با خواسته های «پگیدا»، گفت: «در برخی نواحی، دسته های زیاد اتباع خارجی درحال به خطر انداختن حق آلمانی برای درک هویت خود هستند».
گروه تروریستی راستگرای «تشکیلات زیرزمینی ناسیونال سوسیالیست» (NSU) توانست که سال ها در شهر «تسویکاو» در «زاکسن» به شکل زیرزمینی کار کند. شواهد قابل توجهی وجود دارد که این شبکه اساساً از عاملین وزارت اطلاعات و کارکنان پلیس تشکل می شده است.
اقدامات خشونت آمیز جنایتکارانۀ تندروهای راستگرا در «زاکسن» اغلب به عنوان درگیری های غیر سیاسی نادیده گرفته می شود. هنگامی که تندروهای راستگرا، گروهی از مردم آسیای جنوبی را در شهر کوچک «موگلن» با شعار «خارجی، بیرون!» تعقیب کردند و به آن ها حمله بردند، وزیر داخله «آلبرشت بوتولو» این عمل را «کشمکشی که تشدید شد» خطاب کرد. از نظر او هرچند «شعارهای افراطی راستگرا» مورد استفاده قرار گرفته بود، اما این به آن معنا نبود که انگیزه های افراطی راست گرا در پشت این جرم وجود داشته است.
با این حال قوۀ قضائیۀ «زاکسن» علیه کسانی که با افراط گرایی راست مخالف کنند، واکنش بیرحمانه ای نشان می دهد. هنگامی که هزاران نفر علیه یک راهپیمایی نازی ها در ۱۳ فوریۀ ۲۰۱۲ تظاهرات کردند، پلیس به واکنش وحشیانه ای علیه شرکت کنندگان دست زد. سپس دادیاری ایالت، اتهامتی را علیه تظاهرکنندگان ضدّ نازی اقامه کرد.
«آلترناتیو برای آلمان» (AfD) همراه با بخش های زیادی از CDU، از تظاهرات راستگرایان حمایت می کند. رئیس AfD در «زاکسن»، «فروک پتری»، در ماه ژانویه نشستنی را با رهبران «پگیدا» فراخواند. «پتری» گفت «دیگران دربارۀ پگیدا صحبت می کنند، ما با خود آن ها صحبت خواهیم کرد». «این یک نشست اولیه برای درک چیزی است که این افراد می خواهند و همین طور تبادل نظر بدون هرگونه الزام»
«الکساندر گولاند»، رهبر شاخۀ AfD در پارمان ایالتی «براندنبورگ»، نخستین سیاستمدار رده بالا بود که هفتۀ گذشته به تظاهرات «پگیدا» در «درسدن» پیوست. این سیاستمدار سابق CDU مطالبات اصلی «پگیدا» را به عنوان «چیزهایی که هرکسی می تواند با آن ها موافق باشد» توصیف کرد.
حضور «گولاند» در اعتراضاتی که با پوشش خبری ژورنالیست ها همراه شد، ماهیت جنبش «پگیدا» را روشن می کند. قرارست عقبمانده ترین لایه های جامعه برای اعمال سیاست خارجی متخاصمانۀ جدید آلمان و حملات به کارگران بسیج شوند.
«گولاند» بیش از هر سیاستمدار دیگری مدافع این است. دو سال پیش، در مقاله ای در«تاگس اشپگیل» اعلام کرد که که آلمانی ها «رابطه ای مشکل دار با نیروی نظامی» دارند و «احترامی برای ارتش آلمان قائل نیستند». او به نفع شرکت در مداخلات نظامی علیه لیبی و سوریه گفت که این «وسواس منفعلانه» باید نهایتاً کنار گذاشته شود. او همانند بیسمارک اعلام کرد که موضوعات تعیین کنندۀ روز، می باید با «خون و آهن» حل شود.
این برنامه اکنون قرار است با همکاری «پگیدا» تکمیل و اجرا شود. در این مورد، «گولاند» به عنوان معبری میان تندروهای راستگرا و CDU ایفای نقش می شود. او به خوبی به محافل ماوراء محافظه کار حزب اتحاد دمکرات مسیحی در «زاکسن» تحت رهبری «آلفرد درگر»، وصل است و پیوندهای نزدیکی را با هکاران حزبی سابق خود حفظ می کند.
«فولکر بوفیر» به عنوان رئیس فعلی حکومت ایالتی در «هسن»، در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ همراه با گولاند دبیر حکومت ایالتی «هسن» به ریاست «والتر والمان» (CDU) بود. امروز او می گوید که به تظاهرگنندگان «پگیدا» نمی توان «برچسب افراط گری» زد. در عوض باید آن ها «جدی گرفت» و با آن ها صحبت کرد.
با این وجود دست کم گرفتن و به آغوش کشیدن «پگیدا» محدود به طیف راست CDU نیست. آن ها به همان ترتیب که کلیۀ احزاب در احیای میلیتاریسم آلمان دخیل شده اند، درحال باز کردن مسیر به سوی نیروهای راستگرا هستند تا از طریق این سیاست ها اعمال قدرت کنند.
«هاینتس بوشکوفسکی»، شهردار منطقۀ «نیوکلن» در «برلین» از «پگیدا» حمایت کرد و در عوض به تظاهرکنندگان علیه آن ها حمله برد. سیاستمدار سوسیال دمکرات گفت که کاملاً طبیعی بود که مردم از خارجی ها هراس داشته باشند و سیاست رسمی می بایست به این ترس و نگرانی ها اهمیت دهد.
نخستین رئیس ایالتی «حزب چپ»، «بودو راملو»، نیز به نفع گفتگو با تظاهرکنندگان «پگیدا» بود که انگیزه شان، ترس از گرفته شدن مشاغل آن ها به دست مهاجرین بود. «راملوف» گفت که باید توضیح داده می شد که چنین ترسی بی اساس بوده است.
حمایت رسانه ها و سیاستمداران از «پگیدا» مستقیماً مرتبط با احیای سیاست خارجی متخاصمانۀ آلمان و میلیتاریسم است. درست مانند دهۀ ۱۹۳۰، باری دیگر تدارکات برای جنگ با تبلیغ هدفمند ناسیونالیسم و راسیسم و ایجاد سازمان های راست افراطی همراه می شود.
