لئون تروتسکی

تاریخ نگارش: مه ۱۹۴۰

نخستین انتشار: بین الملل چهارم، جلد ۱ ، شمارۀ ۵، اکتبر ۱۹۴۰، صص.۱۴۰-۱۴۱

ترجمه: بین الملل چهارم

ترجمه از انگلیسی به فارسی: آرمان پویان

************

مقدّمۀ مترجم: نامۀ زیر از تروتسکی خطاب به کارگران شوروی، بی تردید یکی از اسناد با ارزش تاریخی است که به روشنی نشان می دهد نقد و موضع گیری تروتسکی در قبال شوروی، از اساس با موضع گیری بورژوازی و امپریالیسم متفاوت بوده است.

آن جا که تروتسکی آشکارا اعلام می کند که با تمام توان خود از شوروی و دستاوردهای به جای مانده از انقلاب اکتبر دفاع خواهد کرد، عملاً راه را به روی دروغ پردازی ها و سفسطه های مکرّر و متداول استالینیست ها، این دشمنان سرسخت مارکسیسم انقلابی، می بندد. امّا تروتسکی، هوشیارانه اعلام می کند که این “دستاوردها“، ضمن آن که می باید مورد دفاع قرار گیرد، تنها زمانی به مردم شوروی خدمت خواهد کرد، که آن ها در مقابل دستگاه عریض بوروکراسی استالینی بایستند. برخلاف اتهامات ننگ آور استالینیسم، همین نامه به تنهایی نشان می دهد که تروتسکی نه اندیشۀ نابودی شوروی و“خدمت به امپریالیسم“، که فکر “زایش مجدّد” آن را از طریق قیام کارگران، دهقانان، و سربازان ارتش سرخ و زحمتکشان درسر داشته است. تاریخ، بهترین گواهی است که صحّت تحلیل های لئون تروتسکی، این انقلابی پیگیر و خستگی ناپذیر را نشان می دهد.

************

درود بر کارگران شوروی، کشاورزان مزارع اشتراکی، سربازان ارتش سرخ و ملوانان نیروی دریایی سرخ! درودهای من را از مکزیک، این سرزمین دوردست، پذیرا باشید؛ سرزمینی که پس از تبعید به ترکیه به دست باند استالین و پس از آن که بورژوازی مرا از کشوری به کشور دیگر مورد تعقیب قرار داد، به آن پناهنده شدم.

رفقای عزیز! مطبوعات دروغ گوی استالینیستی، مدّت هاست که از روی خصومت، در مورد تمامی مسائل، من جمله آن چه که به خودِ من و همفکران سیاسی من مربوط می شود، شما را می فریفته است. آن چه شما دارید، مطبوعات کارگری نیست؛ شما تنها مطبوعات بوروکراسی را می خوانید؛ مطبوعاتی که به طور سیستماتیک دروغ پردازی می کند تا بلکه شما را در تاریکی نگاه دارد و بدین گونه، امنیت یک کاستِ طفیلیِ ممتاز را حفظ کند.

آنان که جرأت می کنند تا در مقابل بوروکراسی منفور جهانی فریاد بزنند، “تروتسکیست“، گماشتگان یک قدرت خارجی، خطاب می شوند؛ به آن ها برچسب جاسوس می خورد– تا دیروز، جاسوس های آلمان و امروز جاسوس های انگلستان و فرانسه– و بعد هم به سوی جوخۀ مرگ فرستاده می شوند. ده ها هزار نفر از مبارزین انقلابی، در مقابل پوزۀ گربه های گ.پ.او(۱) در اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای اطراف، به خصوص در اسپانیا، به خاک افتاده اند.

تمامی آن ها به عنوان کارگزاران فاشیسم معرّفی شدند. این تهمت نفرت انگیز را باور نکنید! جرم آن ها، دفاع از کارگران و دهقانان در مقابل سبعیّت و درنده خویی بوروکراسی بود. تمامی گارد سابق بولشویسم، تمامی یاران و همکاران لنین، همۀ مبارزین انقلاب اکتبر، همۀ قهرمانان جنگ داخلی، به دست استالین به قتل رسیده اند. در تاریخ، نام استالین برای همیشه با داغ رسوایی قابیل به ثبت خواهد رسید!

انقلاب، برای بوروکرات ها به وجود نیامد!

انقلاب اکتبر، به خاطر زحمتکشان و نه به خاطر انگل های جدید، صورت گرفت. امّا در نتیجۀ تأخیر در انقلاب جهانی، در نتیجۀ فرسودگی و عموماً عقب نشینی کارگران روسیه و خصوصاً دهقانان روسیه، یک کاستِ خشن و طفیلی، که رهبر آن استالین است، خود را در جمهوری شورایی و در مقابل مردم خود، برپا کرد.

حزب بولشویک سابق، به ابزاری برای این کاست بدل شد. بین الملل کمونیست، که روزی سازمانی جهانی بود، امروز به ابزار سازشکار اولیگارشی مسکو تبدیل شده است. شوراهای کارگران و دهقانان، مدّت هاست که نابود شده و جای خود را به کمیسرها، دبیران ]حزب[ و عوامل منحط گ.پ.او داده است.

امّا، خوشبختانه، هنوز در میان دستاوردهای به جای مانده از انقلاب اکتبر، صنعت ملی شده و اقتصاد اشتراکی شوروی وجود دارد. بر چنین بنیانی است که شوراهای کارگران، می تواند به ساخت جامعه ای نوین و شادتر بپردازد. این بنیان، تحت هیچ شرایطی نمی تواند از سوی ما به بورژوازی جهانی واگذار شود.این وظیفۀ انقلابیون است که با چنگ و دندان از هر آن چه که طبقۀ کارگر به دست آورده است، دفاع کند؛ چه حقوق دموکراتیک و برنامۀ تعیین سطح دستمزد (۲)، و چه ملی سازی ابزار تولید و اقتصاد برنامه ریزی شده، به مثابۀ یکی از پیروزی های عظیم نوع بشر.

کسانی که قادر نیستند از دستاوردهای تاکنون به دست آمده دفاع کنند، هرگز نمی توانند برای مطالبات نوین مبارزه نمایند. برخلاف ابهامات امپریالیستی، ما با تمام توان خود از اتحاد شوروی دفاع خواهیم کرد. با این حال، دستاوردهای انقلاب اکتبر تنها زمانی در خدمت مردم خواهد بود که آن ها قابلیّت خود را در برخورد با بوروکراسی استالینیستی به اثبات رسانند، همانند همان برخوردی که روزی با بوروکراسی و بورژوازی تزار داشتند.

استالینیسم، اتحاد شوروی را در معرض خطر قرار می دهد

اگر حیات اقتصادی شوروی بنا به منافع مردم هدایت شده بود؛ اگر بوروکراسی قسمت عمدۀ درآمد ملی را نبلعیده و بیهود تلف نکرده بود؛ اگر بوروکراسی منافع حیاتی مردم را زیر پا له نکرده بود، آن گاه اتحاد جماهیر شوروری سوسیالیستی می توانست هم چون یک آهنربا، به قطب بزرگی برای جذب زحمتکشان جهان تبدیل شود و مصونیّت آن از تعرّض نیز تضمین گردد.

امّا رژیم ننگین و مستبد استالین، شوروی را از این قدرت جذب خود محروم ساخته است. در طی جنگ با فینلند، نه فقط اکثریّت دهقانان فینلند، که حتی اکثریّت کارگران فینلند نیز نشان دادند که در طرف بورژوازی خود هستند. این موضوع چندان هم عجیب نیست، چرا که آن ها از ستم بی مانندی که بوروکراسی استالینی به کارگران اطراف لنینگراد و کلّ شوروی روا می دارد، آگاه هستند. بدین ترتیب، بوروکراسی استالینیستی– که در وطن اش جسور و تشنۀ خون، و در پیش روی دشمنان امپریالیست، بزدل است– به سرچشمۀ اصلی خطر جنگ برای اتحاد شوروی بدل گردیده است.

حزب بولشویک سابق و بین الملل سوّم، متلاشی و مضمحل شده است. انقلابیون صدیق و پیشرو، در خارج بین الملل چهارم را تشکیل داده اند که تاکنون بخش هایی را در اکثر کشورهای دنیا بنانهاده است. من عضوی از این بین الملل جدید هستم.

برای مشارکت در این کار، من زیر همان پرچمی باقی می مانم که همراه با شما یا پدران و برادران بزرگتان در سال ۱۹۱۷ و در سراسر سال های جنگ داخلی، به آن خدمت کردم؛ همان پرچمی که تحت آن، با یک دیگر و در کنار لنین، دولت شوروی و ارتش سرخ را بنیان نهادیم.

هدف بین الملل چهارم

هدف بین الملل چهارم، بسط انقلاب اکتبر به تمام جهان و در عین حال، زایش مجدّد اتحاد جماهیر شوروی از طریق پاکسازی آن از وجود بوروکراسی انگلی است. چنین هدفی، تنها از یک راه محقق می شود: خیزش کارگران، دهقانان، سربازان ارتش سرخ و ملوانان نیروی دریایی سرخ علیه کاست جدید ستمگران و انگل ها. برای آماده ساختن این خیزش، به حزبی جدید نیاز است– یک سازمان متهوّر و صادق انقلابی، متشکل از کارگران پیشرو. بین الملل چهارم، وظیفۀ خود را ساختن چنین حزبی در اتحاد شوروی می داند.

کارگران پیشرو! نخستین کسانی باشید که به سوی پرچم مارکس و لنین، که اکنون پرچم بین الملل چهارم است، صف آرایی می کنید! در شرایط وجود ممنوعیّت های استالینیستی، طریقۀ ایجاد هسته های انقلابی قابل اطمینانی را که تماماً با یک دیگر پیوند دارند، بیاموزید! بین این هسته ها ارتباط ایجاد کنید! چگونگی ایجاد تماس در بین مردم متعهّد و قابل اعتماد، به خصوص در بین ملوانان، با همفکران انقلابی خود در سرزمین بورژوازی را بیاموزید! چنین کاری دشوار است، امّا می تواند صورت گیرد.

جنگ حاضر بیش تر و بیش تر گسترش خواهد یافت، خرابی های بسیاری به جای خواهد گذاشت، مصیبت ها، یأس و اعتراضات بیش تر و بیش تری ایجاد خواهد کرد، و کلّ جهان را به سوی انفجارهای انقلابی جدید سوق خواهد داد. انقلاب جهانی می باید توده های کارگر شوروی را با تهوّر و عزمی جدید، تقویت و حامیان بوروکراتیک کاست استالین را تضعیف کند. تدارک برای این لحظه، از طریق کار سرسختانه و پیگیر انقلابی، ضروری است. سرنوشت کشور ما، آیندۀ مردم ما، سرنوشت فرزندان و نوگان ما در خطر است.

نابود باد استالینِ قابیل صفت و کانون توطئۀ او!(۳)

نابود باد بوروکراسی درنده خو!

زنده باد اتحاد شوروی، سنگر زحمتکشان!

زنده باد انقلاب سوسیالیستی جهانی!

برادرانه،

لئون تروتسکی

مه ۱۹۴۰

هشدار! مطبوعات استالین مطمئناً اعلام خواهند کرد که این نامه از سوی “عمّال امپریالیسم” فرستاده می شود. امّا از پیش آگاه باشید که این یک دروغ است. این نامه، از طریق انقلابیون قابل اعتمادی که حاضرند برای سوسیالیسم، جان خود را هم به خطر بیاندازند، به اتحاد شوروی خواهد رسید. این نامه را تکثیر و در بیش ترین حدّ ممکن توزیع کنید. ل.ت

منبع:

http://marxists.catbull.com/archive/trotsky/1940/05/workers.htm

توضیحات مترجم:

(۱)Wage Scale : برنامۀ تعیین سطح دستمزد برای مشاغل مختلف موجود در یک صنعت، کارخانه، شرکت و… معیّن.

(۲) پلیس مخفی “جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیۀ شوروی” (RSFSR)، و اتحاد شوروی در طی سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴٫ در تاریخ ۶ فوریۀ ۱۹۲۲، سازمان “چکا” به “گ.پ.او” (GPU)، به عنوان دپارتمانی از “ان. کا. و .د” (NKVD، کمیسریای خلق برای امور خارجه) تغییر یافت.

(۳) Camarilla: گروهی از کشورها یا افراد ذی نفع که با احاطۀ پادشاه یا حاکم یک کشور، عملاً در پشت پرده بر تصمیم گیری های وی تأثیر می گذارند. این اصطلاح از کلمۀ اسپانیایی Camarilla (مصغّر Cámara) به معنای “اتاق کوچک” یا کابینۀ خصوصی پادشاه، گرفته شده است. عموماً آن را در فارسی “کانون توطئه” ترجمه می کنند.