اتحادعمل
«اتحادعمل» با «اتحاد نظری» یا «وحدت» به طور اعم متفاوت است؛ اتحاد عمل، عموماً یک تاکتیک موقتی حول «موضوعات مشترک» و مورد توافق جنبش است. به عنوان مثال هیچ یک از گرایش‌های موجود در جنبش کارگری، بر سرِ مسأله دفاع از کارگران زندانی نمی‌تواند اختلافی داشته باشد و هیچ یک نیز به تنهایی توانایی کافی برای عملی کردن آن به شکل مؤثر در اختیار ندارد. خصوصاً در شرایطی که کل تشکل‌ها و جریان‌های چپ و کارگری در داخل و خارج در نهایت ضعف و افتراق به سر می‌برند و هرکدام به تنهایی قادر به انجام این وظیفه نیستند. در این حالت هر یک از گرایش‌ها می‌توانند ضمن حفظ استقلال خود، نیرو، توان و امکانات‌شان را بر سرِ این مطالبه با دیگران به اشتراک بگذارند.
به این ترتیب فعالیت‌های حمایتی (در قالب آکسیون‌ها و غیره) برای اعمال فشار و عقب راندن رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی و خنثی کردن ضربات آن، می‌تواند به طور مداوم، در سطح وسیع، با هماهنگی و ابتکار عمل‌های بیشتری صورت بگیرد و متعاقباً جنبش را تقویت کند.
در شرایطی که کارگران اجازۀ ساخت تشکلات مستقل خود را ندارند، مبارزاتشان پراکنده‌است و در شرایطی که فاقد رهبری انقلابی هستند، ایدۀ اتحاد عمل کارگری به حول مطالبات مشترک بین فعالین و پیشروان کارگری می‌تواند اقدامی مؤثر جهت بازگرداندن اعتماد به نفس به کارگران باشد. از درون این اتحاد عمل‌ها، روش مبارزۀ متحدانه به آزمایش گذاشته می‌شود و قدرت کارگری خود را بروز می‌دهد. علاوه بر این، فعالین درجۀ دوری یا نزدیکی نسبت به یکدیگر را درک می‌کنند، متحدین خود را پیدا می‌کنند و خلاصه زمینه‌ای برای همکاری‌های نزدیک‌تر و مشخص‌تر آتی میان نیروهایی که چشم‌انداز و نظریات یکسانی دارند ایجاد می‌شود.